روزهای مردگان واقعاً جشن زندگی است. وقتی کودکان با کاریکاتورهای مرگ می رقصند، قالب های قند جمجمه می خورند و یاد می گیرند که به کوتاه بودن زندگی احترام بگذارند، می آموزند که زندگی دایره ای دارد و از مرگ نترسند و سپس آزادند که از هر لحظه لذت ببرند و قدردانی کنند.
جشن روز مردگان در سنت مکزیکی سابقه طولانی دارد. روز مردگان در 2 نوامبر جشن گرفته می شود. گاهی اوقات اشاره ای به "روزهای مردگان" می شود که به روزهای 31 اکتبر - 2 نوامبر اشاره دارد. 31 اکتبر شب هالووین یا شب همه یادگاران است. اول نوامبر "el Dia de los innnocentes" یا روز کودکان و روز همه مقدسین است. دوم نوامبر روز همه جان ها یا روز مردگان است.
برخی از مسیحیان به این ساختار اعتقاد دارند که هر روز باید مانند کریسمس رفتار شود - همانطور که هر روز عشق مسیح متولد می شود و باید جشن گرفته شود. بنابراین، نگرش مثبت و دلسوزانه ای که با فصل کریسمس مرتبط است، به طور ایده آل در طول سال حفظ می شود. روز کریسمس به طور رسمی جشن گرفته می شود تا این ارزش را به ما یادآوری کند. روز مردگان نیز مشابه است. در ایام مردگان، برخی بر این باورند که ارواح درگذشتگان به زمین باز می‌گردند تا با آنها دیدار کنند و برای شورا یا مشاوره به خانواده و عزیزانشان بپردازند. این باور وجود دارد که این موضوع هر روز درست است، اما دوم نوامبر روزی است که برای یادآوری و احترام به کسانی که گذشته اند، در نظر گرفته شده است.
در مکزیک، سنت بازدید از قبرها وجود دارد. برخلاف ایالات متحده که در آن قبرستان‌ها مالکیت خصوصی دارند و نگهداری می‌شوند، قبرستان‌ها در مکزیک اغلب در مالکیت عمومی یا مدیریت کلیساهای محلی هستند. نگهداری از قبور بر عهده خانواده های متوفی و سایر افراد جامعه است.
در روزهای مرده، خانواده اغلب از این فرصت برای بازدید از قبر و کشیدن علف های هرز، تمیز کردن هر گونه زباله و تزئین قبر عزیزان استفاده می کنند. غالباً شمع، گل و غذاهای مورد علاقه متوفی را روی قبر می گذارند و خانواده به دیدار، غذا خوردن، آواز خواندن و داستان های مورد علاقه در مورد گذشتگان می پردازند.
در ایالات متحده یا برای کسانی که بازدید از قبر برای آنها امکان پذیر نیست، (اغلب قبرستان ها در ساعات عصر بسته می شوند) این سنت اقتباس شده است. بسیاری در خانه های خود محراب برپا می کنند و اغلب جوامع میزبان رویدادهای مختلف هستند. در دره جنوبی آلبوکرک، رژه و جشن گل همیشه بهار در مرکز اجتماعی غرب ساید یکی از این رویدادها است. محراب ها معمولاً با گل، شمع، پان دو موئرتو، جمجمه های سرامیکی و مهمتر از همه عکس های عزیزان تزئین می شوند.
غذاهایی که در محراب قرار می گیرند شامل غذاهای مورد علاقه و خوراکی های مورد علاقه عزیزان است. نوشیدنی ها باید در محراب قرار داده شوند تا تشنگی مردگان پس از سفر طولانی آنها به خانه برطرف شود. در بسیاری از روستاها مرسوم است که مشروبات الکلی ارائه کنند. نمک چاشنی زندگی در نظر گرفته می شود و یکی از مواد اصلی است که اغلب در محراب باقی می ماند. تصور می شود که رایحه گل همیشه بهار و همچنین کوپال سوزان (رزینی از درخت کوپال) مورد علاقه ارواح مردگان است و آنها را به خانه دعوت می کند.
آداب و رسوم مورد استفاده برای جشن گرفتن این روز متنوع و رنگارنگ است. با این حال، همه حامل پیام یکسانی هستند، جشن گرفتن روز مردگان جشن واقعی زندگی است.
